ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ...

ﺧﺪﺍﻱ ﻣﻦ ...
ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ...
ﻣﻲ ﮔﻮیند بزﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺷﮑﺴﺖ، 
ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ...
ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﺨﻮﺭﻡ ...
ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻗﺎﺿﻲ ﺍﻟﺤﺎﺟﺎﺕ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻢ، 
ﺣﺘﻲ ﺍﮔﺮ ﻫﻤﻪ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮﻱ ...
ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺭﺣﻢ ﺍﻟﺮﺣﻤﻴﻦ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻢ، 
ﺣﺘﻲ ﺍﮔﺮ ﺳﺨﺖ ﺑﮕﻴﺮﻱ ...
ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ... 
ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺪﺍﻳﻲ ...
ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ... 
ﻣﮕﺬﺍﺭ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﻭﻡ...
ﻣﻦ ﺍﻣﻴﺪﻡ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ ...
ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻟﻢ ﺍﻣﻦ ﻳﺠﻴﺐ ﺑﺨﻮﺍﻥ ...
ﺍﻣﻦ ﻳﺠﻴﺐ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺗﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﻀﻄﺮ.....!!!
تا آرام گیرد این قلب نا آرام من.....
خدای من....
به حضورت،
به نگاهت،
به یاریت نیازمندم.....
سال هاست به این نتیجه رسیده ام که

" تو "

آن مشترک مورد نظری هستی

که همیشه در دسترسی.
** اِلٰهی وَ رَبّی مَنْ لی غَیْرُکَ **

چنان نزدیکی که نمی توانم ببینمت .

خدایا

صدای تو هر لحظه با من سخن می گوید
اما من آن را نمی شنوم
مرا به اعماق درونم ببر
تا شکوه بی پرده جمال تو را ببینم
مرا بیاموز
پیوسته تو را بجویم
و همواره به عنوان یگانه پناهگاهم
به تو رو کنم

چای رفاقتم همیشه تازه دم است

چای رفاقتم ،
همیشه روی سماور محبت ،
تازه دم است . 
قندان عاطفه هم پر از قندهای
صبر و همراهی 
.دلتنگ شدی 
کنار پنجره دوستی منتظرت

ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ ...

ﺭﻓﺘﻦ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ ...
ﮔﺎﻫﯽ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ . ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻓﺖ ...
ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﭼﯿﺰ ﻫﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ ...
ﺍﮔﺮ ﻧﺮﻭﯼ ﻫﺮ ﺍﻧﭽﻪ ﻣﺎﻧﺪﻧﯿﺴﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺭﻓﺖ ...
... ﺍﮔﺮ ﺑﺮﻭﯼ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺩﻝ ﭘﺮ ﺑﺮﻭﯼ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﺎﻧﺪ ...
ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﻧﯽ ﺳﺖ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺩ ...
ﻣﺜﻞ ﯾﺎﺩ،ﻣﺜﻞ ﺧﺎﻃﺮﻩ ،ﻣﺜﻞ ﻏﺮﻭﺭ ...
ﻭ ﺍﻧﭽﻪ ﻣﺎﻧﺪﻧﯿﺴﺖ ﺭﺍ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺖ،ﻣﺜﻞ ﯾﺎﺩ،ﻣﺜﻞ ﺧﺎﻃﺮﻩ،ﻣﺜﻞ ﻟﺒﺨﻨﺪ ...
ﺭﻓﺘﻨﺖ ﻣﺎﻧﺪﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻭﯼ،ﺑﺮﻭﯼ ...
ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻧﺖ ﺭﻓﺘﻨﯽ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻤﺎﻧﯽ،ﺑﻤﺎﻧﯽ

کالکشن مطالب تلگرام

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

شب هفتم محرم

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

یکی از عاشقانه ترین آیه های قرآن

قد نری تقلب وجهک فی السماء

و ما نگاه‌های نگران تو را به سمت آس‌مان می‌بینیم ..

این متن مال من نیست. از وبلاگ sojoom.blog.ir آن را برداشته ام. 

سکوت می‌کنی اما در انتهای سکوت

لبالب از سخنی حاضرم قسم بخورم ..

سه فراز فوق‌العاده از دعای عرفه

اوّل آنجا که امام تک‌تک اعضای بدن مبارکش را بر می‌شمرد.
سوزناک است.
می‌فرماید که همین اعضای بدن را که به زودی فدا خواهم کرد،
شما عطا کرده‌ای .. و محافظ بوده‌ای تا حالا. .

.

دوّم آنجاست که می‌فرماید و فی سفری یحفظنی.
در این سفری که می‌روم حافظم باش...
چه‌طور آدم می‌تواند از غصّه تاب بیاورد آخر ؟ ..
خصوصاً وقتی که می‌گوید و اهل بیتی...

.

اما سوّم دعایی می‌کند که کامل‌تر از آن ندیده‌ام تا به حال:
الهی اغننی بتدبیرک لی عن تدبیری
و باختیارک عن اختیاری..
الله اکبر ازین دعا. آنهم در آن شرایط. چنان که افتد و دانی..

این متن مال من نیست. از وبلاگ sojoom.blog.ir آن را برداشته ام. 

غریبه عزیزم...

گاهی کسی که با دل ِ آدم غریبه نیست 

بُر می‌خورد میان ِ تمام ِ غریبه‌ها ..