دقت کرده بودی؟ احتمال مردنت در دنیایی که غیر قابل پیش بینیه، خیلی بیشتر از زنده بودنته. اصلا شانسی هم به دنیا اومدی. از بین میلیون ها اسپرم، تو برنده شدی. اصلا عقب تر. تو هفت نسل پشتت و آبا و اجدادت هر کدوم ی تصمیم دیگه ای میگرفتند برای سرنوشتون، تو الان پا به عرصه وجود نذاشته بودی.
به چی بنده زندگی مون؟ به رگ مویی. از زاویه دیگه بخوای نگاه کنی زنده بودنمون موهبت و شانسه. حالا که شانس بهت رو کرده پس مفت از دستش نده. حاصل تلاش ها و زحمات اجدادیت رو هدر نده.
میدونی؟
میدونم سخته، ولی راه خودتو بگیر برو. با سختی برو. اما برو.فقط برو. سر جدت فقط برو. نمیدونم چی درسته چی غلطه. فقط ی چیز جلوی خودم میبینم اونم تلاشه. افکار منفیت رو نمیدونم چی کار میخوای بکنی، اما ازشون نردبون بسازو برو بالا.
حمید عزیزم...حمید عزیزم...حمید عزیزم
- ۰ نظر
- ۰۸ دی ۰۲ ، ۲۲:۵۳