تو همچو باد بهاری گره گشا می باش (2)

اگر به بندگی ات ماند که ماند، ورنه به عالم خدا کند که نماند ز من نشانی و نامی

این یک

دو اینکه عاقبت منزل ما وادی خاموشان است، حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز

سه هم اینکه آخر الامر گل کوزه گران خواهی شد، حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی