چقدر کار هنوز از دستت بر می آید

نوشته بود ((شیطان در گذشته و حزن آدمی و در آینده و ترس او خانه دارد. اگر بتوانم خودم را از اندوه گذشته و ترس از اینده خالی کنم، اگر بتوانم پای تابلوی زندگی، مثل چشم های شبرنگ ((ماه گل)) درنگ کنم، چقدر کار هست که می توانم انجام دهم، چقدر حرف برای گفتن دارم،چقدر دست دارم برای نوازش، چقدر پا برای دویدن. استاد نقاشی ام میگفت : جزییات خیلی مهم هستند. اما کمی که کشیدی از تابلو فاصله بگیر. پرسپکتیو تابلو رو درک کن. عمق اشیا در فاصله مشخص میشه)).

راست گفت.

عمق اشیا در فاصله مشخص میشه...