بعضی ها را بدرقه کنید

حتی اگر لایق بدرقه نباشند.. بدون کنار زدن پنجره..بدون سربرگرداندن به عقب.. بعضی ها را بدرقه کنید و بگذارید به قلب هایی بروند در اندازه ی خودشان... حتی اگر مطمئن باشید روزی با چشمانی وحشت زده و بی پناه بر خواهند گشت... زخم های خاطراتشان را ببندید...بودن های ناروایشان را بشویید.. غرور و دروغ و قضاوتشان را در چمدانشان بگذارید و بگذارید به هر کجا که باید بروند،بروند... بگذارید در گذشته به جایی که به آن تعلق دارند آرام بگیرند... برایشان گریه کنید...سوگواری کنید..وبدانید این از دست دادنی ضروری ست برای به دست آوردنی گران بها...