به تو پناه می آورم از خودم

خداوندا!به تو پناه می آورم نه از دست شر روزگار،نه از بدی های بندگان،نه از جفاهای دیگران،بلکه از خودم به تو پناه می آورم که منبع تمام شر ها میشود گاهی...به تو پناه می آورم از خودم به تو که ظرفیت کوچکم گاهی کار دستم میدهد...به تو پناه میآورم از بی معرفتی های خودم...به تو پناه میآورم از بی غیرتی های خودم،به تو پناه میآورم از اینکه لب به شکایتی بگشایم به تو،به تو پناه میآورم از شر نفسم