بی عنوان...

چه غریب ماندی ای دل!نه غمی،نه غمگساری.....

نمیدونم والا،از خودم خسته شدم...دارم کم می آرم دیگه...

کاش میشد لااقل گریه میکردم...مثل قبلنا...

باز مثل همیشه!همون رفیق همیشگی و فکرای جورواجور