هان ای عقاب عشق!
جمعه, ۱۰ مرداد ۱۳۹۳، ۱۰:۲۴ ق.ظ
از اوج قله های مه آلوده دور دست
پرواز کن به دشت غم انگیز عمر من
آنجا ببر مرا
که شرابم نمی برد
آن بی ستاره ام که عقابم نمی برد
فریدون مشیری
لعنت به این سئو
فارغ از استیل و کلمات کلیدی
خوش دارم که در نیمه های شب در سکوت مرموز آسمان و زمین به مناجات برخیزم. با ستارگان نجوا کنم و قلب خود را به اسرار ناگفتنی آسمان بگشایم. آرام آرام به عمق کهکشانها صعود نمایم، محو عالم بی نهایت شوم . از مرزهای علم وجود در گذرم و در وادی ثنا غوطه ور شوم و جز خدا چیزی را احساس نکنم.
از پشت پنجره ی اتاق
از پشت پرده خاطرات غمزده
یاد تو
چه دلنشین و خنک
این جان خسته را نوازش می دهد
باد می آید و انگار تویی می گذری
پیام های کوتاه
-
۵ آبان ۹۸ , ۱۳:۰۲جان عالم به فدای دل بابایی تو
-
۲۷ شهریور ۹۸ , ۲۳:۴۱دقیقه نود
-
۷ شهریور ۹۸ , ۱۷:۲۱درست قبل از باز کردن نتایج کنکور
-
۱۰ ارديبهشت ۹۸ , ۲۳:۲۵از هر چه به جز تو بی نیازم
-
۱ آبان ۹۷ , ۱۰:۴۲پیرِ مرد
-
۱۴ مهر ۹۷ , ۲۳:۵۷خدایا چه گیری افتادیا
-
۲۰ شهریور ۹۷ , ۱۶:۵۵حسبی الله
-
۱۶ شهریور ۹۷ , ۲۳:۵۸می خورد خون دلم مردمک دیده
-
۱۱ مرداد ۹۷ , ۱۹:۵۳نوش دارو
-
۵ مرداد ۹۷ , ۲۳:۱۶ماه گرفتگی
