برای روز میلاد تن من...

این شعر معین رو از بین بقیه اش خیلی بیشتر دوست دارم.لا مصب هیچ وقت تکراری نمیشه و اون لحظه ها که خیلی دپرسم فقط این آهنگه مناسبمه و باهاش انس میگیرم

میگه:

بزار از داغی دستای تنها /بگیره هرم  گرما بستر من

بزار با تو بسوزخ جسم خستم/ببینی آتش و خاکستر من

تو ای تنها نیاز زنده بودن/بکش دست نوازش بر سر من

به تن کن پیرهنی رنگ محبت/اگه خواستی بیایی دیدن من