منو ادبم نکن

خدایا منو با عقوبتت ادب نکن. عذرم رو بپذیر و به من سخت نگیر. مدتی که با بحران عاطفی دست و پنجه نرم میکردم و قلبم شکسته بود، به تو خیلی نزدیک تر بودم. اوضاع و احوال نمازام خیلی بهتر بود. اما وقتی از بحران خارج شدم، از تو هم شروع کردم به دور شدن مجدد.

میشه لطفا مجبورم نکنی همیشه در بحران ها بیام سمتت؟ نمیشه عادی و معمولی؟ بعضی وقتا میگم دوباره بهم شکست عشقی بده. به فدای چشم مستت شکند اگر سبویی. شکستمم مهم نیست، فدای سرت. عوضش وضع نمازام خوب میشه. اما بعدش میگم لا تودبنی به عقوبتک عزیز من.

+ ی جمله از حضرت علی چند وقته مثل زنگ تو گوشم داره صدا میکنه. گیرم دنیا برای تو بمونه، اما تو برای دنیا نمیمونی...