به وقت ۳۱ سالگی (۲)

به درک که فلانی بهت پیام نداد. به درک اسفل السافلین که کسی در گروه های مجازی بهت تبریک نگفت و کسی برات گیفت کارت هدیه نخرید. به درک.

مادرت که برات چند تا گل شیرینی دانمارکی و ی شمع کوچولو گرفت؟ نگرفت؟ پدرت که بهت تبریک گفت. نگفت؟؟ 

چی از این بهتر که بشینی و نهج البلاغه عزیزت رو بخونی. دوست دارم فکر کنم من محاطب نامه ۳۱ ام و به من داره آقا میفرماید فرزندم افراد خانواده ات بدبخت ترین مردم نسبت به تو نباشند ی وقت!!!!! میفهمی؟؟؟ فرزندم به کسی که به تو علاقه ای ندارد دل نبند. میفهمی؟؟؟خشم درونت را فروخور که من پایانی شیرین تر از آن ندیدم.

دوست دارم فکر کنم این منم که مخاطب آقا امیرالمومنینم اونجا که فرمود فرزندم بدان آنچه بیشتر از به کارگیری وصیتم دوست دارم، تقواست. و من سرمو بزارم روی شونه های مهربونت و با شنیدن کلمه تقوا زار بزنم و بگم پدر خراب کردم...پدر...تقوا...دستی به سرم بکشی و بگی چه وسیله ای مطمین تر از رابطه تو با خداست فرزند عزیزم اگر سر رشته اون رو دستت بگیری؟ ، وَ کُنْ لِلَّهِ مُطِیعاً عزیز من

و من هی فدات بشم...